Deze 3 belangrijke tips van de kortelijnsverpleegkundige moet je als ouder weten!

Waarom je kind heel even stopt met ademhalen: Breath-Holding Spells
februari 6, 2020
Pas op voor de gevaarlijke reuzenberenklauw
mei 18, 2020

Wat? Chantal van EHBO Bureau is op meeloop stage voor-een-avond
Waar? Huisartsenpost Zaanstreek-Waterland
Met wie? kortelijnsverpleegkundige: Daniëlle Hardebol

Hoe werkt het bij de Huisartsenpost?
De huisartsenpost (HAP) is er voor patiënten die medische klachten hebben die niet kunnen wachten tot de volgende werkdag bij de eigen huisarts. Vanaf 17:00 uur tot de volgende ochtend en gedurende het weekend kun je bij hen terecht.

De huisartsenpost werkt met een team van professionals. Dit team bestaat vanavond uit een kortelijnsverpleegkundige, een huisarts, een regie arts, triage assistenten en een huisartsenpostchauffeur. Al deze mensen staan klaar om jou te helpen. Daarbij is het fijn dat de Spoedeisende Hulp in dezelfde vleugel zit als het HAP. Zo staan ze letterlijk in korte verbinding met elkaar en kan er gemakkelijk even wat advies worden gevraagd of worden doorverwezen.

Wat als je een klacht hebt die niet kan wachten?
Als patiënt bel je de huisartsenpost en krijg je een van de triage assistenten aan de lijn. Zij beoordelen aan de hand van een protocol welke mate van spoed de klachten van de patiënt heeft. Indien er een bepaalde mate van spoed is, krijgt patiënt een afspraak bij de kortelijnsverpleegkundige of een huisarts die het spreekuur met de patiënten doen. Zij beoordelen de klachten, handelen indien nodig, verwijzen door en geven advies.
De regie arts controleert het werk van de triage assistenten en de kortelijns verpleegkundige en huisarts en stuurt waar nodig bij. De huisartsenpost chauffeur gaat bij de mensen thuis langs die niet zelf naar het HAP kunnen komen.

Vangnet
Als ik het zo allemaal in werking zie, word ik best wel heel blij. Dit systeem zit goed in elkaar. Waar de een iets laat liggen, kijkt de ander mee en geeft advies. Daarbij viel mij ook op dat het HAP niet alleen een vangnet is voor het signaleren en behandelen van een botbreuk of kneuzing, maar ook bredere vraagstukken aan durft te snijden zoals het vermoeden van kindermishandeling of overbelasting in een gezin.

Het spreekuur
Ik mag als stagiaire meekijken tijdens het spreekuur en ik zie van alles voorbijkomen:
– Twee snijwonden (door een schuurmachine en door een blik tomaten)
– Een losse teennagel bij een meisje van 5 jaar (door een Ikea stoel die erop viel)
– 5 kneuzingen (hand/voet/duim)
– 1 botbreuk (voet)
Ik vond het een drukke avond, de kortelijnsverpleegkundige vond het wel meevallen.

Oorzaken
De oorzaken van de kneuzingen en botbreuken kwamen in de meeste gevallen door een val. Bijvoorbeeld tijdens het skiën, op de trampoline, van de bank.
Maar ook door een ongelukje, zoals een paaltje over het hoofd zien waar je tegenaan beweegt, of een klap met je arm tegen een spijlenbed tijdens een stoeipartij.
Als ik Daniëlle vraag naar de ongevallen met jonge kinderen die zij vaak voorbij ziet komen zijn het met name: fiets ongevallen (letsel aan pols), vinger tussen de deur,
val van trampolines, val van de trap, brandwonden en een kraaltje in de neus.

Wat zouden wij als leken van dit spreekuur kunnen leren?
Ik zie dat Daniëlle vanuit haar medische achtergrond en werkervaring snel kan controleren wat er aan scheelt. Enkele zaken waar zij op let bij een mogelijke kneuzing of botbreuk zijn:
-scheef stand: pak beide armen/ beide benen / beide vingers naast elkaar en kijk goed of het enkel gezwollen is, of dat het ten opzichte van het andere ledemaat echt anders staat.
– doorbloeding: is de doorbloeding nog goed? Dit check je door op de vingertop te drukken. Als het lang wit blijft (niet snel terug gaat naar rood) dan is de doorbloeding niet goed
– beweging: kan het getroffen ledemaat nog goed bewegen
Dit kun je natuurlijk zelf controleren, maar ga zeker naar de HAP als zoiets met je kindje is gebeurt. Het is fijn om het zeker te weten, en anders wordt er even een foto gemaakt.

Wat zou je ouders willen meegeven door het werk wat je doet en tegenkomt?
Ik vraag Daniëlle wat zij ouders zou willen meegeven door wat zij allemaal ziet en meemaakt als verpleegkundige op de HAP. Ze noemt al snel het volgende rijtje op:

1. Let op afwijkend gedrag bij het kind. En vraag jezelf af of het logisch is dat je kind iets gebroken of gekneusd kan hebben (boerenverstand)
2. Is het kind troostbaar of niet?
3. Gebruik je ouderlijk instinct

Afwijkend gedrag
Kijk bij kinderen vooral naar het gedrag. Bijvoorbeeld bij een beenbreuk. Gebruiken ze het been? Of trekken ze het omhoog bij het lopen. Spelen ze opeens maar met één hand. Dit zijn allemaal aanwijzingen. Daarbij is ook een portie boerenverstand handig. Stel jezelf de vraag: Is het logisch dat het kind door deze val een been kan breken?

Troostbaar
Een kind is over het algemeen te troosten. Als dat niet zo is, dan is dit een alarmerend signaal.

Instinct
Gebruik je ouderlijk instinct. Jij kent je kind het beste. Ook al weet je niet waarom je gevoel iets anders zegt dan de dokter. Benoem het en zorg ervoor dat dit ook gecheckt wordt.